“Ah… bir başa dönsem” ile başlayan her cümle aslında “Keşke!” barındırıyor içinde. Ah… keşke başa dönsem! Neleri değiştirirdim? Keşke, yaşadıklarımıza dair bir pişmanlık mı? Yoksa dilimize pelesenk olmuş, ve ondan beslenir hale geldiğimiz bir alışkanlık mı? Keşke hiç keşke demesek! Ne çok keşke diyoruz değil mi? Hem de sadece geçmişin eski sayfalarına dair değil sadece. Bir önceki güne, düne, hatta şu an bu yazıyı okurken belki birkaç dakika önce yaşadıklarımıza bile “keşke “ diyoruz. Galiba, biz “keşke” ler le yaşamayı seviyoruz!
Yok canım “keşke’ler” sevilir mi? Dediğinizi duyar gibiyim. Sevmekle kastettiğim ona tutunmak, teselli bulmak, vicdanı rahatlatmak belki de… Yaşadıklarımız ya da yaptıklarımız hoşumuza gitmediğinde sığındığımız liman “keşke”. Çünkü içinde, “bak pişman oldum, hey farkındayım ve keşke diyerek bir anlamda kendimi teselli ediyorum…” Ve bu “keşke” li kısır döngü bir yaşam boyu adeta acı bir reçete misali, sözde pişmanlıklarımıza derman oluyor… BELKİ DE BAŞARISIZLIKLARIMIZA KILIF OLUYOR!
Bu akılla başa dönsem “keşke” ile başlayan cümleleri ne çok kuruyoruz değil mi yaşamımız da? Evet, bu akılla başa dönsem; o okula gitmem, o evliliği yapmam, o işe girmem, o şehirde yaşamam! Ya da, tersi cümleler; bu aklım o zaman olacaktı, şu bölümü tercih ederdim, şununla evlensem bambaşka olurdu, o kelepir arsayı alsaydım şu an üzerine site kondurur paraya para demezdim…
Bu akılla başa dönmek? Yani ben doğrumu anladım bir bakalım: Sen, şu anki aklınla geçmişini tekrar yaşayacak ve hiç hata yapmadan, işlerin tıkır tıkır yolunda gidecek, tüm planların gerçekleşecek ve bugüne, şu an bulunduğun noktaya gelecek ve diyeceksin ki: “Her şey harika!” “keşke” yok! Peki, bunu nereden biliyorsun? Yani, kahin değilsek eğer, vahiy gelmiş olması lazım. Öyle ya, şu anki aklın geçmişe dönüp hayatını baştan dizayn ettiğinde hiç hata yapmayacak ve kusursuz bir hikaye yazacak! Peki soruyorum; şu anki aklın bundan birkaç gün veya birkaç saat öncesi için “keşke” dediği hiç hata yapmadı mı? Da, geçmişe döndüğünde her şeyi kusursuz yapacak?
Bak şimdi daha da bir basit örnekle açalım konuyu: Alırız elimize resim albümünü ve bakarız geçmişteki fotoğraflarımıza, sonra başlarız “keşke” dolu hayıflanmalara… “Keşke, bu saçı yaptırmasaymışım komik duruyor” , “Bu nasıl bir kombin böyle, keşke giymeseymişim, korkunç olmuş”, “Şu okul yıllığındaki fotoğrafıma bak, gülmeseymişim keşke çok kötü çıkmışım” ve bunu gibi daha bir sürü “keşke”ler. Hepimiz zaman zaman bu “keşke leri” kullandık değil mi? Geçmişteki “BEN” e… Sanki başa dönsek bugünün aklıyla hani; 2000 lerin modasını taşıyacakmışız gibi o yıllara ve her şeyi düzeltecekmişiz gibi o fotoğraflarda. Veya günümüz saç modellerini yıllar öncesi dönemde kullanabilecekmişiz gibi…
Değiştiremeyeceğimiz şeyler için hayıflanmaktan vazgeçmeliyiz artık. Çünkü bu günün koşulları ile, dünün muhasebesini yapmak ciddi bir yanılgı! Bugünkü SEN ile dünkü SENİ yargılamak ciddi bir haksızlık! Geçmişte, ne yaptıysan ya da yapmadıysan, geçmişte ne söyledin veya söylemediysen, o günün koşullarında onu yapman ya da yapmaman gerektiği içindi, o kadar!
Ama, ne oldu? Zaman içerisinde sen değiştin, geliştin, bakış açın değişti hayata karşı, deneyimler kazandın, farkındaklıkların arttı ve şimdi, bulunduğun bu noktada; dünkü BEN’ i alıp karşına, “aptal bunları nasıl yaptın” diyorsun öyle mi? Demeyeceksin! “Keşke” demeden yolumuza devam etmeyi başaracağız… Nasıl mı?
Geçmişte yaptığımız ya da yapamadığımız her şey için öncelikle kendimize: “Bunlar hata değil, benim tecrübelerim” diyoruz. Belki geçmişte bir çok olumsuzluk yaşadım ve bunların çoğu benim tercihlerimle ilgiliydi. Onları değiştiremem, geçmişimi değiştiremem, dünümü değiştiremem, hatta birkaç dakika öncesini bile değiştiremem. Ama şu içinde bulunduğum anı değiştirebilirim ve derim ki: Artık “Keşke” demeyeceğim! , “İYİ Kİ” Diyeceğim… Evet yanlış okumadınız “iyi ki” diyeceğiz. Yaşadığım her şey, yaptıklarım veya yapmadıklarım bana çok şey öğretti… En büyük hatalarım dahi, en güzel tecrübelerim olarak bugünkü BEN ‘i oluşturdu!
Bugün bu yazıyı okuyarak, sorguluyor ve farkındalıkla yaşamıma devam ediyorsam, işte bu: Geçmişte yaşadığım hatalarımın, deneyimlerimin bir sonucu! Geçmişe dair yanlışlarım, yersiz korkularım, kaygılarım, kaçışlarım oldu ve yaşam yolculuğumda şekil de değiştirseler bu hatalar hep olacaklar. Ve ben “hiçbir şey yapmamak yerine, hata yapmayı tercih ederek, hayat yolculuğuma devam edeceğim. Deneyim kazanacağım, dersler çıkaracağım ve her seferinde daha doğrusu, daha iyisi, daha güzeli için, kaldığım yerden hayatıma devam edeceğim.
Deneyerek, tekrar tekrar deneyerek ama asla vazgeçmeyerek, yaşadıklarıma asla “Keşke” demeyerek, “ İYİ Kİ ” diyerek hayatıma devam edeceğim demeliyiz, sevgili okuyucularım.
Randevu İçin
